Ano nga ba ang trabaho ko sa Japan?
Bakit ako napunta ng Japan?
Ang totoo may asawa akong Hapon.. Nakilala ko siya year 1986 , kinasal kami 1987.. I will tell the story next time kapag sinipag mag sulat..
ANG TRABAHO KO ..ay isang Dakilang Asawa at ina in short HOUSEWIFE..
ang totoo Tamad akong mag work..bahay pa lang hindi na ko magkanda ugaga.. mag work pa.. at isa ayaw den ng asawa kong hapon..so period ang usapan..
But.. before ko nakilala Mr. ko naging talento ako 2 times lang.. 1985 sa Takamatsu , 1986 Chiba were i met my hubby.. yun na yon... saka na ko magkwento hahah
in short nagtrabaho muna ko sa omise or club dito sa Japan pero kung titingnan mo ang loob parang karaoke house lang or restaurant , kase halos kumakanta lang ang mga pumupunta doon.. of course may umiinom . kumakain.. paano ba sabihin parang waitress na pwedeng tumable , ewan di ko matanggap hostes ako or ano ba ..entertainer , pero yung sa blue card ko cultural dancer ako ..
okay , tamad ako magkwento pa..
Anyway,hindi lahat ng nasa japan bar lang ang alam na trabaho , hindi ko na ito maikwento ng sabay sabay..
At itatak nyo sa isip nyo na ang mga Pinay sa Japan ay iba iba , hindi porket nasa Japan Club na ang work, kung sakali nag bar man, kanya kanyang diskarte sa buhay..at nasa sa inyo na yun kung gusto mong magwala..
Minsan depende ren sa amo mo o promoter na nag-asikaso ng trabaho mo,malas mo kung saan ka na lang dalhin..
Ngayon 2018 na halos wala na akong naririnig o nakikitang mga Pinay na Talento para mag work sa Japan..usually kinukuha ngayon ay mga skilled workers like may mga degree level..
Marami dito ang Engineer,English Teacher, Care giver, House Keeper ,parang tagalinis pero bukod ang bahay..at kung ano ano pa..syempre kailangan mo how to speak or know something Japanese Language kahit 60 percent understanding..mahirap ang walang alam..nganga ka dito..
Back to my story. mula ng kinasal ako wish ko talaga ang mag work ,kaso ang mister kong hapon,ayaw nya ang asawa na nag wowork..kahit magtalo pa kami wala akong nagawa..
Pero nakaranas ako na tumakas noong panahon na kinuha ko ang mother ko , tumatakas ako ng side line kase wala ang Mr. ko at nasa business trip..3 hours lang naman 5 to 9 pm ng gabi ..sa factory ng Gyoza , marumi mabaho at mahirap ,pero try lang naman..kaso nabuking ng asawa ko, pero sabi ko
hanggat nandito lang si Nanay ko..so 3 months pumayag ,at yung bunso ko mga 3 years old lang yata limot ko na..ang tagal na non..
kaya mula noong hanggang lumaki mga anak ko at tumanda na dito...tinamad a kong mangarap mag trabaho,di ko nakasanayan ang trabaho kaya naging batugan ako..
in short di ako nasanay sa ganong buhay..
Kaya ang buhay ko sa Japan, mag alaga ng asawa at anak,maglinis at maluto ..Lumaboy,mamili,Gawin ang gusto ko kapag ako ay nag iisa ..tapos uwe ng bahay para magluto ..
Dahil sa tagal ko na rito ,nasanay na ako ng tahimik at walang ingay sa paligid..kase dito di uso pakialaman ng buhay ng may buhay..kapit bahay mo walang pakialam sa mga kapitbahay...or depende na ren siguro sa yo or sa mga kapitbahay mo kung mausyoso..
Ganun ,narito ako gising pa alas 11 ng nga gabi sa Japan..tulog na ang mga kasama ko kase may trabaho sila ,ako hugasin ng pinggan ang nag hihintay at pag gising sa umaga mag luto ng agahan nila bago pumasok at gumawa ng baon o bento ng anak ko..Mr ko ayaw ng mag pagawa ,date kase nilulutuan ko ng bento (lunch Box or BUGONG kung tawagin sa atin )
so pagod den ako, pag alis nila,maglilinis ako ng bahay ,mag lalaba ng damit,mag didilig ng halaman,mag tatapon ng basura, mag lilinis ng bath room at toilet,magliligpit ng mga kalat..
at walang katapusang trabaho na kahit kasikip sikip ng bahay sa Japan..parang lagi akong abala ..
Paano kung magtrabaho pa ako? di lalo na hindi ko na malilinis ang bahay ko, Ayoko ng natutuliro,
Dito sa Japan kapag di ka naglinis ng bahay mabilis ang amag at alikabok..
mag kakasakit ka at mag kaka allergy ,kaya dapat regular kang maayos sa bahay..
So yan yung trabaho ko ,hindi ba nakakapagod den,may sweldo den naman ako i mean ,allowance
nakakapag padala ko sa Pilipinas buwan buwan..Alam na yun ng asawa kong hapon, bago nya ko inayang mag pakasal binanggit ko na Bread winner Ako..
Naunawaan nya at tumutulong sya..so hindi na ko nag pumilit mag hangad ng trabaho. kontento na ko sa binibigay nya..
Pasalamat kesa sa wala, maswerte ka kung masipag kang tao or pumapayag ang asawa mong magtrabaho ka..ang Mr. ko kung tutuusin takot sa akin..kaya lang nirerespeto ko ang gusto nya..
BAHAY LANG DAW AKO..so para walang away , Bahay na kung bahay..
Yun po ang storya ko.,pero hindi naman sya madamot na magliwaliw ako basta ba uuwe ako hahahh..
Before kase umiinom ako ng Alak at maraming Barkada..
Ngayon almost 3 years na akong hindi umiinom ng alak, Hindi na ko bata para mag iinom ng mag iinom.. iniwasan ko ren ang barkada ,nagsawa na ren ako..pero honestly very selective den ako when it comes to friends..mas lamang gusto ko pa nga nag iisa lang..i find my peace there..
Feels..
Bakit ako napunta ng Japan?
Ang totoo may asawa akong Hapon.. Nakilala ko siya year 1986 , kinasal kami 1987.. I will tell the story next time kapag sinipag mag sulat..
ANG TRABAHO KO ..ay isang Dakilang Asawa at ina in short HOUSEWIFE..
ang totoo Tamad akong mag work..bahay pa lang hindi na ko magkanda ugaga.. mag work pa.. at isa ayaw den ng asawa kong hapon..so period ang usapan..
in short nagtrabaho muna ko sa omise or club dito sa Japan pero kung titingnan mo ang loob parang karaoke house lang or restaurant , kase halos kumakanta lang ang mga pumupunta doon.. of course may umiinom . kumakain.. paano ba sabihin parang waitress na pwedeng tumable , ewan di ko matanggap hostes ako or ano ba ..entertainer , pero yung sa blue card ko cultural dancer ako ..
okay , tamad ako magkwento pa..
Anyway,hindi lahat ng nasa japan bar lang ang alam na trabaho , hindi ko na ito maikwento ng sabay sabay..
At itatak nyo sa isip nyo na ang mga Pinay sa Japan ay iba iba , hindi porket nasa Japan Club na ang work, kung sakali nag bar man, kanya kanyang diskarte sa buhay..at nasa sa inyo na yun kung gusto mong magwala..
Minsan depende ren sa amo mo o promoter na nag-asikaso ng trabaho mo,malas mo kung saan ka na lang dalhin..
Ngayon 2018 na halos wala na akong naririnig o nakikitang mga Pinay na Talento para mag work sa Japan..usually kinukuha ngayon ay mga skilled workers like may mga degree level..
Marami dito ang Engineer,English Teacher, Care giver, House Keeper ,parang tagalinis pero bukod ang bahay..at kung ano ano pa..syempre kailangan mo how to speak or know something Japanese Language kahit 60 percent understanding..mahirap ang walang alam..nganga ka dito..
Back to my story. mula ng kinasal ako wish ko talaga ang mag work ,kaso ang mister kong hapon,ayaw nya ang asawa na nag wowork..kahit magtalo pa kami wala akong nagawa..
Pero nakaranas ako na tumakas noong panahon na kinuha ko ang mother ko , tumatakas ako ng side line kase wala ang Mr. ko at nasa business trip..3 hours lang naman 5 to 9 pm ng gabi ..sa factory ng Gyoza , marumi mabaho at mahirap ,pero try lang naman..kaso nabuking ng asawa ko, pero sabi ko
hanggat nandito lang si Nanay ko..so 3 months pumayag ,at yung bunso ko mga 3 years old lang yata limot ko na..ang tagal na non..
kaya mula noong hanggang lumaki mga anak ko at tumanda na dito...tinamad a kong mangarap mag trabaho,di ko nakasanayan ang trabaho kaya naging batugan ako..
in short di ako nasanay sa ganong buhay..
Kaya ang buhay ko sa Japan, mag alaga ng asawa at anak,maglinis at maluto ..Lumaboy,mamili,Gawin ang gusto ko kapag ako ay nag iisa ..tapos uwe ng bahay para magluto ..
Dahil sa tagal ko na rito ,nasanay na ako ng tahimik at walang ingay sa paligid..kase dito di uso pakialaman ng buhay ng may buhay..kapit bahay mo walang pakialam sa mga kapitbahay...or depende na ren siguro sa yo or sa mga kapitbahay mo kung mausyoso..
Ganun ,narito ako gising pa alas 11 ng nga gabi sa Japan..tulog na ang mga kasama ko kase may trabaho sila ,ako hugasin ng pinggan ang nag hihintay at pag gising sa umaga mag luto ng agahan nila bago pumasok at gumawa ng baon o bento ng anak ko..Mr ko ayaw ng mag pagawa ,date kase nilulutuan ko ng bento (lunch Box or BUGONG kung tawagin sa atin )
so pagod den ako, pag alis nila,maglilinis ako ng bahay ,mag lalaba ng damit,mag didilig ng halaman,mag tatapon ng basura, mag lilinis ng bath room at toilet,magliligpit ng mga kalat..
at walang katapusang trabaho na kahit kasikip sikip ng bahay sa Japan..parang lagi akong abala ..
Paano kung magtrabaho pa ako? di lalo na hindi ko na malilinis ang bahay ko, Ayoko ng natutuliro,
Dito sa Japan kapag di ka naglinis ng bahay mabilis ang amag at alikabok..
mag kakasakit ka at mag kaka allergy ,kaya dapat regular kang maayos sa bahay..
So yan yung trabaho ko ,hindi ba nakakapagod den,may sweldo den naman ako i mean ,allowance
nakakapag padala ko sa Pilipinas buwan buwan..Alam na yun ng asawa kong hapon, bago nya ko inayang mag pakasal binanggit ko na Bread winner Ako..
Naunawaan nya at tumutulong sya..so hindi na ko nag pumilit mag hangad ng trabaho. kontento na ko sa binibigay nya..
Pasalamat kesa sa wala, maswerte ka kung masipag kang tao or pumapayag ang asawa mong magtrabaho ka..ang Mr. ko kung tutuusin takot sa akin..kaya lang nirerespeto ko ang gusto nya..
BAHAY LANG DAW AKO..so para walang away , Bahay na kung bahay..
Yun po ang storya ko.,pero hindi naman sya madamot na magliwaliw ako basta ba uuwe ako hahahh..
Before kase umiinom ako ng Alak at maraming Barkada..
Ngayon almost 3 years na akong hindi umiinom ng alak, Hindi na ko bata para mag iinom ng mag iinom.. iniwasan ko ren ang barkada ,nagsawa na ren ako..pero honestly very selective den ako when it comes to friends..mas lamang gusto ko pa nga nag iisa lang..i find my peace there..
taken at winter 2018 |
Feels..
Masarap ang Buhay kung walang Maingay
No comments:
Post a Comment